อินโทร

        ครั้งแรกที่ผมตัดสินใจลาออกจากมหาวิทยาลัย  พ่อกับแม่ผมไม่พอใจพอสมควร  ผมอธิบายไปว่า  ผมอยากใช้เวลากับสิ่งที่ตัวเองรักมากกว่าการไปจมจ่ออยู่ในห้องแลคเชอร์ของมหาลัย

        ฟังดูเหมือนประโยคของคนที่มีความฝัน  นั้นก็ถูก  ผมมีความฝันที่อยากจะอยู่ในโลกของวรรณกรรมมากกว่าโลกการเงิน   แต่อีกเหตุผลหนึ่งคือความขี้เกียจ   ผมขี้เกียจเข้าห้องแลคเชอร์  ผมคิดว่ามีอะไรที่อยากทำมากกว่าการเอาเวลามานั่งเรียนในห้อง  ในวิชาที่ผมสามารถเปิดหนังสืออ่านเองก็ได้   และวิชาการเงินก็ไม่ใช่วิชาที่ผมชอบ

        ผมรักหนังสือ  ผมชอบอ่านวรรณกรรมดีๆ  สำหรับผมแล้วการอยู่ในห้องสมุดนั้นน่าสนุกกว่าอยู่ในห้องเรียนเสียอีก   โชคดีที่ผมสามารถใช้ได้หลายภาษา  ตั้งแต่เด็กมาที่บ้านเราคุยกันด้วยภาษาเกาหลี   เวลาอยู่ที่โรงเรียนใช้ภาษาญี่ปุ่น   ส่วนภาษาอังกฤษผมไม่คล่องแคล่วมากนัก  แต่ก็พออ่านหนังสือพิมพ์ภาษาอังกฤษได้  และพอฟังรายการ NHK World รู้เรื่องนิดหน่อย

        ด้วยเหตุผลนี้ผมจึงเสนอพ่อกับแม่ไปว่า   ผมจะใช้ความสามารถทางภาษาของผมทำงานหาเงินเลี้ยงตัวเองให้ได้และไม่รบกวนทางบ้านอีก   ถ้าภายใน 1 ปีผมทำไม่ได้  ผมจะยอมกลับเข้าไปเรียนในมหาลัยอีกครั้ง

         ผมตั้งใจว่าจะใช้ความสามารถด้านภาษาทำงานแปล   เพื่อนๆของผมที่รู้ข่าวก็ช่วยเหลือผมอยากเต็มที่   ภายในเวลาไม่ถึงเดือนผมได้รับงานมาหลายชิ้นทีเดียวเมื่อคิดว่าผมเป็นแค่นักแปลมือใหม่   จากการทำงานหนัก  เพียงแค่ครึ่งปีพ่อกับแม่ก็เห็นว่าผมทำตามคำพูดของตัวเองได้   ทั้งสองคนไม่พูดเรื่องมหาลัยกับผมอีก   แถมยังส่งเงินก้อนใหญ่มาให้ผม  ท่านบอกว่าให้ใช้ทำกิจการเล็กๆของตัวเองดูนะ

         และนั้นคือจุดเริ่มต้นของร้านหนังสือของผม  

ประวัติ

สกุล - ชื่อ : แฮ จู ชาง

สัญชาติ : เกาหลีใต้

อายุ : 21

ร้านค้า : .  ซากุระบุ๊คแอนด์คอฟฟี่

วันเวลาทำงานสำหรับคนมาทำงานพาร์ทไทม์ : ทุกวัน  มีสองกะ  กะเช้า 08.00-12.00  กะเย็น 15.00-18.00

นิสัย :  ค่อนข้างเก็บเนื้อเก็บตัว  แต่ฉลาดทันคนจากประสบการณ์ในอดีต   มีความรู้รอบตัวสูงเพราะชอบอ่านหนังสือ  

ส่วนสูง / น้ำหนัก : 168/59

อาชีพ :  ชาวเมือง (เจ้าของร้านซากุระบุ๊คแอนด์คอฟฟี่)

บล็อก : http://i-innocent.blogspot.com